Osuđen
Prva izgovorena reč!
Mislim daa…
sam tada osuđen.
Danas u kupatilu
osetio sam se staro,
nekako prosvetljeno.
Kao deo
ovih mirisa i boja
odvajkada!
Mirisi i
boje
su bile reči.
i dënuar
Fjala e parë e thënë
Mendoj qëë…
atëbotë u dënova.
Sot në banjo
u ndjeva i moshuar,
disi i përndritur.
Si pjesë
e këtyre aromave dhe ngjyrave
të kahmotshme!
Aromat dhe
ngjyrat
ishin fjalë.
Lukin san
Prepričao mi je
svoj san.
Čovek,
taj čudni čovek,
možda se otvara?
Ne znam iz kog razloga,
ali moj sluh se
izbistrio.
Linije i oblici
mi postaju
uočljiviji.
Kraj dèla
padam u trans.
Muzika linije
i boja pokreta me
opijaju.
A on
mi je ispričao
svoj san,
levom rukom zapisan.
Ah, beše to
čudan san.
Mom prijatelju slikaru
Luki Pešalju 06/06/2013.
Ëndrra e Llukës
Ma rrëfeu
ëndrrën e vet.
Njeriu,
ai njeri i çuditshëm,
mbase po hapet?
Nuk e di për ç’arsye,
por dëgjimi im
u kthjell.
Vijat dhe format
më bëhen
të qarta.
Pranë veprave
Bie në trans.
Muzika e vijës
dhe ngjyra e lëvizjeve më
dehin.
E ai
ma rrëfeu
ëndrrën e vet,
me dorën e majtë të shkruar.
Ah, ishte ajo
ëndërr e çuditshme.
Mikut tim piktor
Lluka Peshalit 06/06/2013.
Iranske urme
Ništa nije ostalo
za nas
Ni onih
par godina
Samo mi urme
još ponešto
znače
Iranske urme
koje liče na šljive
Bar negde
cvetaju šljive
ako ne
kod nas
A uskoro
će proleće
zamislite
Hurmet iraniane
Asgjë s’ka mbetur
për ne
As ato
pak vite
Veç hurmet
aty-këtu
më bëjnë përshtypje
Hurmet iraniane
që u ngjajnë kumbullave
Të paktën tjetërkund
lulëzojnë kumbullat
nëse jo
te ne
E së shpejti
vjen pranvera
merreni me mend
Kodža Mehmed Beg džamija
Ćutiš pored puta
i opominješ
na minulo vreme
Napuštena,
olinjalih zidina,
sa minaretom
do pola srušenim
Putnici namernici
kad pređu granicu
zapišavaju te,
dok kupola tvoja vene.
Nema takve lepotice
na Balkanu…
preko Kosova sve do Preševske doline
zavide ti.
Ja znam
samo jedno.
Kad ulazim u Makedoniju,
spomenem ti ime
i pomolim se.
Xhamia Koxha Mehmet Bej
Hesht buzë rrugës
dhe paralajmëron
për kohën e shkuar
E braktisur,
me muret e lëna pas dore,
me minaren
deri gjysmë të rrënuar
Udhëtarët kalimtarë
kur kalojnë kufirin
të pshurrin,
e kupola jote venitet.
S’ka kësi bukuroshe
në Balkan…
nga Kosova deri te Lugina e Preshevës
ta kanë zili.
Unë veç
një gjë di.
Kur hyj në Maqedoni,
ta përmend emrin
dhe lutem.
Lefkada
Masilinovo ulje
i portokali
i limun žut
Uske uličice
posute laticama
trnovit prut
Zvuk mandoline
pa iza ćoška
Kalimera!
Ela, filos!
Banjo, banjo…
Lefkada sunčana
sva.
Lebdim ka moru
dok pevušim
„Koroido“ od
Vamvakarisa!
Lefkada
Vaji i ullirit
dhe portokallët
dhe limoni i verdhë
Rrugicat e ngushta
përplot petalesh
thupra gjembore
Tingulli i mandolinës
e në skaj të rrugës
Kalimera!
Ela, filos!
Banjo, banjo…
Lefkada me diell
gjithandej.
Pluskoj drejt detit
teksa këndoj
„Koroido“ nga
Vamvakarisi!
Shqipëroi: Qerim Ondozi
