Mendimet për Hesse-n
Në natën time
Pambarimisht të gjatë
Të kujtoj
Edhe Ujkun e Stepeve
O poet i madh
Germë e artë
A është mërzia
Veç e imja
A je ujku i njerëzimit
Ose mundja
E të gjithë të kaluarës sime
A je agresion
I Hari Haler
Nëpër librin
Tënd të shkapërderdhur
A je thyerje
E figurës sate
Apo je afsh i vrazhdësisë
A ke shkruar germat e letrave
Më të bukura
Nëpërmjet pijetores
Së shqiponjës së zezë
Ose Hermina
T’i zbuloi
Labirinthet e shpirtit
Nëpërmjet valles dhe maskenbalit
Poet trim
Që i arrite majat
U bëre simbol
I së vërtetës poetike
Edhe sot shumica
Janë sekret i Ujkut
Edhe sot Hermina
Sundon me valle
Edhe sot shkrimtarët
Shkruajnë në qoshe të errësirës
Për Ujkun e Stepeve
Lavde të pambarimta
Dashuritë e Hesse-ut
Gjatë ke ëndërruar prekjen e dashurisë
Dhe ke kaluar udhën e trishtimit
Me sytë e Maries sate
Shikoje të tjerat
Deshe këngën
E thurrur nga emocionet
Me Lojën e Rruazave të qelqit
Dhe gjurmën e kohës
Shiko Ruth se si
Të josh me valle
U fshehe me të
Në dhomën e sekretit
Ia dhurove çelësin e emocioneve
Ju ndan largësia dhe fati
Vazhdove të gjurmosh
Vazhdove të rravgosh
Në mos ajo do të kthehet
Luna blu
Dhe Nina mistike
E vetmja jote
Edhe ditë më sot kur lexoj veprat tua
Dhe i magjepsur shkruaj për ato
Zoti ka të drejtë
Nata e bubullimshme
Tetori venitet e loti bie
Nata e bubullimshme e qytetit të vogël
Era bartë rimat e mia
Errësira e lagur fsheh të vërtetën
Nga qielli dëgjon zërat e topitur
Qemeri avullon shkrepja e vetëtimës
nga kopshti erëmojnë ftonjtë e stërrpjekur
Të shikok krejt i magjepsur
Me shiun dhe vetëtimën i dehur
Derisa do të ketë shi do të ketë edhe Cetinjë
Shkruaj për vjeshtën e dhimbjes së dashurisë
