Home Ballina Daim Miftari

Daim Miftari

2449
0

Daim Miftari lindi në Gostivar, (1979). Ka studiuar në degën e Gjuhës dhe Letërsisë shqiptare në Fakultetin Filologjik “Bllazhe Koneski” në Shkup, ku edhe ka magjistruar me temë: “Individualiteti poetik i Xhevahir Spahiut”.Ka punuar si gazetar, përkthyes dhe mësimdhënës në shkollë të mesme. Jeton në Shkup. Ndër librat e tij mund të përmendim “Tingujt e heshtjes”, (Qendra për Kulturë ASNOM, 2007), “As ëndrra për nesër”, (Shkup , 2010) “Zemjata na zborot/Toka e fjalës”, botim në maqedonisht dhe shqip (Shtëpia Botuese “Silsons”, Shkup, 2011), “Vetëm” (Logos A, Shkup, 2013), “Përtej mureve”, “Shkup, 2016.).

Për krijimtarinë e Daim Miftarit kanë shkruar studiues dhe krijues si Ahmet Selmani, Shqiptar Oseku, Lindita Ahmeti, Salajdin Salihu. Sipas akademikut Ali Aliu, ky poet është njëri ndër më të talentuarit në poezinë e sotme shqipe. Poezia e këtij autori është përfshirë në disa antologji, gazeta dhe revista letrare brenda dhe jashtë vendit dhe është përkthyer në disa gjuhë. Në prill të vitit 2017 ai ishte i ftuar në Rezidencën letrare “POETEKA – Tirana in Between 2017” në Tiranë, ku u bë pjesë e aktiviteteve kulturore atje.

Daim Miftari is born in 1979 in Gostivar, Macedonia. He holds a masters degree in Albanian language and literature at Skopje University. Currently he lives in the multilingual city of Skopje, where he has worked as journalist, translator, and teacher.  A number of published books in both Albanian and Macedonian, as well as poetries translated and published in antologies, newspapers and literary magazines in Macedonia and abroad, have earned him acclamation by the literary critics. In April 2017 Miftari was granted literary residence POETEKA in Tirana, Albania.

 

 

 

 

MUND TË VIJË NJË DITË

 

mund të vijë një ditë kur thua

ashtu si me mllef

në djall vafshin të gjitha poezitë e mia

të shkruara e të pashkruara

sa shumë jam lodhur me to

duke e vendosur çdo fjalë me përpikmëri

në çdo fjali

si një fëmijë i përhumbur në botën e lodrave të tij

dhe po si ai kam qenë i lumtur

kur kam besuar se ia kam arritur qëllimit

e po si ai prapë ia  kam nisur lojën nga e para

duke menduar pastaj

se kam mundur të bëj një punë tjetër

më të lehtë ndoshta

kohën e lirë kot ta bjerr

dhe thjesht e ke kuptuar

që nuk je dhe aq i aftë për gjëra të tjera

 

 

There May Come a Day

 

there may come a day when I cry out

kind of annoyed

to hell with all my poetries

written and unwritten

I’m so tired of them

putting each word on its proper place

in each sentence

much like a kid lost in his gaming world

and I sure was happy just as one

each time I believed that I had made it

and then just like a kid respawned

thinking sure

I could be doing something else

easier perhaps or more useful

than wasting my time like this

but simply realizing

I am not really skilled to do anything else

 

NËSE NUK DO TË ISHA UNË

 

nëse nuk do të isha unë

tjetër kush do të banonte

në apartamentin ku sot banoj unë

në të njëjtin qytet

në të njëjtën rrugë

në të njëjtën adresë

dhe ditët po këto do të ishin

me të gjitha stinët brenda

të gjitha ngjarjet

gëzimet mërzitë

fatet fatkeqësitë marrëzitë

si furgonë të stërmbushur mallrash

 

nëse nuk do të isha unë

tjetër kush do të qëndronte

në të njëjtin ballkon ku sot qëndroj unë

dhe netëve të vona nganjëherë

duke sodisur rrugën që fle

si udhëtarin e lodhur

nën dritat e neonta

dhe hijen e drurëve

 

befas mendja mund t’i shkonte

atje prapa maleve

në shtëpinë e fëmijërisë së tij

të cilën mund ta kishte braktisur

dhe tek ca ëndrra

si rroba të grisura

nga një degë kryeneçe në rrugë

dhe tek fjala

fjala e dhënë

se në gjirin e vet do ta mbajë

fortë do ta shtrëngojë

dhe më kot veten do ta pyeste

ku humbi vallë

ai vështrim i hareshëm

ai gaz mënjolle

dhe si një zog nganjëherë

në një degë të bleruar prilli

në fytyrë mund t’i varej trishtimi

 

nëse nuk do të isha unë

tjetër kush njëjtë si unë

deri në asht mund t’i vuante

shtirjet padrejtësitë

hakmarrjet babëzitë

humbjet tradhëtitë

pastaj të lodhur veten kur ta ndjente

nga zhurma urbane

për të qetësuar kokën nganjëherë

të ikte diku

larg shumë larg

 

nëse nuk do të isha unë

tjetër kush njëjtë si unë

mund të kishte miq

të dilte me ta

dhe bota t’i dukej e bukur

herë herë ta pështinte botën si unë

ta përbuzte fatin

që s’qëlloi në një vend tjetër

ku mund të jetonte më mirë

me familjen e tij

 

sepse mund të kishte grua dhe fëmijë

dhe të dilte fundjavave me to

të kujdesej për to

të brengosej për to

dhe të ardhmen e tyre

të lozte me to

në mbrëmje t’u lexonte përralla

dhe shpesh i zënë ngushtë

nga një pyetje kurioze

përgjigje të përpiqej të gjente

 

kur të rriteshin t’u rrëfente për jetën

dhe të shkuarën e tij

dashuritë e tij

ëndrrat e tij

pengjet e tij

dhe padashur një lot mund t’i pikonte

si era ujin e mbledhur në gjethe të drurëve

pas një rrebeshi të çmendur shiu

dhe të thoshte megjithatë

se është i kënaqur

me gjithë ç’ka arritur në jetë

 

mund të kishte një bibliotekë me libra

të lexonte

çdoherë që t’i jepej mundësia

ta donte vetminë

 

ose mund të kishte një zanat krejt tjetër

s’është e thënë të shkruante poezi

 

 

If It Wasn’t Me

 

if it wasn’t me

someone else would be living

in the apartment where I live today

in the same city

on the same street

at the same address

and those days would be quite the same

with all the seasons inside

all the happenings

joys and sadnesses

happinesses accidents foolishnesses

like loaded trucks

 

if it wasn’t me

someone else would be standing

at the same balcony where I stand

late at nights at times

watching the street fall asleep

like a tired traveler

under neon lights

and shadows of trees

 

suddenly his thoughts would fly

across the mountains

to a childhood home

that he too might have abandoned

and to some dreams

teared apart like old clothes

by some stubborn tree branch by the street

and to his word

his given word

that he would love her and cherish her

forever

and later on he’d ask

where did she disappear

her joyous stare

her thin laughter

and sometimes like a bird

on an April-green branch

sadness would rest upon her face

 

if it wasn’t me

someone else similar to me

would suffer to the bone

frauds unjustices

revenges greeds

losses unfaithfulnesses

and upon feeling tired

from the urban noise

to put his head to rest sometimes

he would also hide

far far away

 

if it wasn’t me

someone else like me

would have friends

to go out with

and the world would seem nice at times

and sometimes he’d spit on it

and he’d hate his bad fortunes

for not being living somewhere else

where he’d be better off

with his family

 

because he would also be married with kids

and would go out with them at the weekends

and carry about them

and worry about them

and their future

and play with them

at the evenings and read them tales

and often trapped

by some curious question

try to find answers

 

when his kids would grow up he’d tell them about life

and his past

his loves

his dreams

his regrets

and against his will a tear would drop

like water gathered from tree leafs by the wind

after a crazy rainstorm

and still he’d say

he’s happy anyways

with everything he’s accomplished in life

 

he’d have a library full of books

to read

any time he’d get a chance

 

or perhaps he’d have another trade

it’s mustn’t be poetry

 

NGANJËHERË JETA IME

nganjëhëherë jeta ime
më kot e vret mendjen
për shumë gjëra
të cilat kanë mundur ndryshe të jenë
dhe ta bëjnë atë ndryshe nga ç’është

e pasigurtë deri në fund
se si mund të ishte
sikur të mos kishin ndodhur
ato që ndodhën
dhe e bënë atë të jetë kjo që është

më kot më zemërohet
jeta ime nganjëherë
kur i them se megjithatë
e kënaqur duhet të jetë
për gjithçka që sot është
dhe unë vetë ia kam zili

 

Sometimes My Life

 

sometimes my life

thinks in vain

on many things

that might have been different

and turn it into something else

 

unsure until the end

how everything would have turned out

if things didn’t happen

the way they happened

and made everything as it was

 

my life goes nuts

sometimes

when I say you still

should be happy

with how everything turned out

and that I envy myself

 

 

 

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here