Hannie Rouweler

Zoete dropjes

Wie zoete dropjes wil moet gewoon even langskomen

drie keer aanbellen in de hal van dit appartementenblok

het staat op een briefje geplakt

bij mijn bel, de bel waar je op moet drukken,

en niet alleen voor jou

vooral voor de postbezorging

leveranciers van allerlei goederen

zoals kattenbakkorrels, zakken met voer voor katten,

brokken in 20 kg zakken voor mijn konijnen,

onlangs bestelde ik digitaal een keyboard die

met een vrachtwagen bezorgd werd:

drie maal op de belknop drukken

anders hoor ik het niet.

Dat is niet alleen voor jou. Het is voor iedereen.

Zoete dropjes, zoute dropjes, geen probleem.

Wil je ook nog kleffe toffees en repen chocolade

dan zorg ik daar ook nog voor.

Ik ben leverancier van het woord, van de liefde,

van alleen maar goede berichten.

Sweet licorice

If you want sweet licorice, just stop by

ring the bell three times in the hall of this apartment block

it’s stuck on a note

at my bell, the bell to press,

and not just for you

especially for postal delivery

suppliers of all kinds of goods

such as cat litter, bags of cat food,

chunks in 20 kg bags for my rabbits,

recently I ordered a digital keyboard that

was delivered by truck:

press the call button three times

otherwise I don’t hear it.

That’s not just for you. It’s for everyone.

Sweet licorice, salty licorice, no problem.

Do you also want soggy toffees and bars of chocolate

then I’ll take care of that too.

I am the supplier of the word, of love,

of only good news.

In de schemering

Als het felle licht langzaam ondergaat in het raam

van het appartement tegenover mij,

ik word droevig

zie die stenen zwarte vogel op de balustrade

zijn vleugels naar binnen slaan

nog staan enkele balkondeuren open en hoor ik een stem

vooral die van jou die zwijgt.

Je laatste woorden waren meer tekens en symbolen

over zo’n afstand gedragen, zoveel land en zee en leegte

tussen ons.

Liefst zou ik je zwijgend willen aanraken.

De dag vouwt zich op als een bloem die haar bladeren sluit

en niemand zal er iets over zeggen

niemand zal zeggen dat het anders had moeten zijn.

In the twilight

As the bright light slowly sets in the window

from the apartment opposite me,

I’m getting sad

see that stone black bird on the balustrade

flap its wings in

a few balcony doors are still open and I hear a voice

especially yours that is silent.

Your last words were more signs and symbols

carried over such a distance, so much land and sea and emptiness

between us.

I would prefer to touch you in silence.

The day folds up like a flower closing its leaves

and no one will say anything about it

no one will say it should have been otherwise.

Au crépuscule

Alors que la lumière brillante se couche lentement dans la fenêtre

de l’appartement en face de moi,

je deviens triste

vois cet oiseau noir de pierre sur la balustrade

battre des ailes à l’intérieur

quelques portes de balcon sont encore ouvertes et j’entends une voix

surtout le vôtre qui se tait.

Tes derniers mots étaient plus de signes et de symboles

emporté sur une telle distance, tant de terre et de mer et de vide

entre nous.

Je préférerais te toucher en silence.

Le jour se replie comme une fleur fermant ses feuilles

et personne n’en dira rien

personne ne dira qu’il aurait dû en être autrement.

En el crepúsculo

Mientras la luz brillante se pone lentamente en la ventana

desde el apartamento de enfrente,

me estoy poniendo triste

mira ese pájaro negro de piedra en la balaustrada

batir sus alas adentro

algunas puertas de los balcones todavía están abiertas y escuchó una voz

especialmente la tuya que calla.

Tus últimas palabras fueron más signos y símbolos.

llevado a través de tal distancia, tanta tierra y mar y vacío

entre nosotros.

Preferiría tocarte en silencio.

El día se pliega como una flor cerrando sus hojas

y nadie va a decir nada al respecto

nadie dirá que debería haber sido de otra manera.

Hannie Rouweler (Netherlands, Goor, 13 June 1951), poet and translator, has been living in Leusden, The Netherlands, since the end of 2012. Her sources of inspiration are nature, love, loss, childhood memories and travel. In 1988 she debuted with Raindrops on the water. Since then about 40 poetry volumes have been published, including translations in foreign languages (Polish, Romanian, Spanish, French, Norwegian, English). Poems have been translated in about 35 languages. She followed several commercial and language trainings (Arnhem, Amsterdam, Hasselt BE) and attended five years evening classes in painting and art history, art academy (Belgium). Hannie writes about a variety of diverse topics. ‘Poetry is on the street, for the taking’, is an adage for her. She mixes observations from reality with imagination and gives a ‘pointe’ to her feelings and findings. Unrestrained imagination plays a major part in her works. She has received several awards from the Netherlands and foreign countries.She is a member of the Advisory Board of the yearly Kritya festival, India. She has published a few stories (e.g. short thrillers); is editor of various poetry collections.