Born in Albania, Miranda Shehu-Xhilaga is a medical doctor (University of Tirana) and a PhD (Monash University) in molecular biology. A lover of poetry, she translates from Albanian in English and vice versa. Her first anthology of translated, selected Albanian poetry is currently in the process of being published my Austin Macauley Publishers (London, United Kingdom). Miranda lives in Melbourne, Australia with her family and writes poetry evolving around nature, beauty, relationships, love and hope.
NËSE TI NGUL KĒMBË
Nëse kēmbëngul, ujë do të bëhem
Zhytu në mua!
Nëse këmbëngul, zjarr do të bëhem
Digju në mua!
Nëse këmbëngul, ajër do të bëhem,
Thithmë!
Nëse këmbëngul, do të jem dritë
Përthyeji rrezet e tua!
Nëse vazhdon te këmbëngulësh,
do të bëhem mali
ku ujëvarat e ajri,
zjarret që digjen dhe agu,
të gjitha,
jetojnë së bashku.
Ku jeta frymon
e zogjtë jane e lirë,
ku shpirtrat nën dritën e artë vallëzojnë
e ngjitesit ngadhnjyes në majë
psherëtijnë: Oh Dashuri!
Por një lule, një lule kurrë nuk do të jem!
As tash, as kur të vdes …
IF YOU INSIST
If you insist, water I will be
Plunge into me!
If you insist, fire I will be
Burn within me!
If you insist, air I will become
Inhale me!
If you insist, light I will be
Absorb within!
If you insist, I’ll be the mountain
where fresh air
and waterfalls,
bone fires
and morning light, all live.
Where life breathes deep
and free birds fly
where spirits dance
under moonlight
and climbers sigh: oh Love!
But a flower, a flower I won’t be!
Not now, not when I die…
VDEKJA E PARAFUNDIT
Si një përbindësh
një kamion i madh (sa një leter e vulosur),
i shndritshëm,
i pandalshëm,
më shtypi sot.
Shpejtësia e tij krijoi një vrimë në atmosferë
Shtëllunga ajri pashë te suleshin drejt meje
Sikur kapërxeja nga një botë
në një tjetër,
duf e rrënoja mbytëse
me mbuluan fytyrën.
Dhe pastaj, një zhurmë shurdhuese që zgjati
sa një e dhjeta e sekondës.
Është qetësi pas vdekjes së parafundme,
një përjetësi heshtje.
Përkulet akoma mbi ty, e ngrohtë, hija ime?
PRELIMINARY DEATH
A monster truck
big, shiny, unstoppable,
(in the form of a stamped letter),
struck me this morning.
Its speed opening a hole into the atmosphere,
swirling dust I saw coming
as if stepping from one world
onto another,
stifling air and rubble
blew onto my face.
And then, a big bang that lasted
a mere tenth of a second.
How serene the eternity of silence thereafter.
And I wonder:
does my warm shadow linger?
NJË PLUS NJË DUHET TË BËJNË TRE
Në cep të buzës më varej fjala më e ëmbël që kisha dëgjuar
(unë i vërtis në gojë për shijim maksimal fjalët e tua
të dala plasash ventrikujsh e odash gjaku)
kur ti më thua se
ky prush e kjo frymë
kërkojnë ëngjëllin e tyre.
Po emrin, pyeta unë?
Andrra…si fytyra jote në diell
E flokët: të kuqe si puthjet e tua prej zjarri
Oh, e duart?
Si luledelet që mbijnë në lëndina sysh të pastër e mandej i tund era
E sytë? Si dashuria ime që zgjat duart e të ngre në qiell
Ah ngjizja, e kraherori i saj që mbart tre jetë!
Një dhimbë sa pesha e një universi në lukth
e vetmja dëshmi se jetojnë zotat.
E ndërsa kurmet tona bëjnë kurm
unë klith sa mund:
Ka sytë e tu! Ka sytë e tu mrekullia!
ONE PLUS ONE MUST EQUAL THREE
The sweetest word I had just tasted
was still dripping from the corner of my mouth
(for maximum taste, I turn your words around
with the tip of my tongue)
when you told me:
our souls and burning ashes
seek their own angel.
What name would we give her?
Dream … like the look of your face in the sun
And her hair, what color would they be?
Red like your kisses of fire
Oh, and her hands? What will they look like?
Like little white daisies that play with the wind
And the eyes? – Like my love,
that has put its hands out to lift you up in the sky
Ah her heart? Her heart will carry on for three hearts
When WE no longer are…
An excruciating pain like the weight of a universe
on my stomach
the only evidence that gods exist.
And as our bodies make a body brand new,
I scream out loud:
She has your eyes; the miracle has your eyes!
