Home Ballina Nenad Glišić- Serbia

Nenad Glišić- Serbia

1670
0

Meqë ra fjala baladë në gusht

gushti është muaji i qyteteve dembele

dhe i zier nga bilbilat

fushat

ëndrrat e shurdhra e të rënda dhe

dëshira të paspecifikuar mirazhesh

është muaj i atillë

këmbët tona po fundosen

në beton të zbutur

e gjithë bota po shkrihet dhe

zbrazet në rrugën e qumështit

e ndjekur nga një poezi

nga shkurret e djegura

milingonat po mundohen dhe bilbilat po këndojnë

përderisa dimri assesi s’po vjen

duhet t’i kuptojmë bilbilat

gushti është i ngadalshëm dhe i gjatë

duket se kurrë s’do përfundojë

por ne jemi mjaftueshëm të rritur

sa ta dimë që

gjithçka kalon

gjithashtu dhe gushti

në një muaj.

SI E HUMBA EMRIN DHE MBIEMRIN ose POEZI E VOGËL E GJATË NË KLANDESTINITET

E dogja pasaportën

Faturën e telefonit

Të rrymës dhe gjithçka që përmban

Një emër konstant

Libra të djegura nga jeta e kaluar

Dhe nuk bij pishman sepse

Kur ai grumbull digjet

Mund të ngrohet

Dhe të ndriçoj

Dhe dridhja e flakës gjatë natës

E ka aftësinë e komfortit

Dhe nuk i bij pishman

Më i rëndësishëm se emri është zemra

Më i rëndësishëm se emri është

Rruga që duhet kaluar

Më shpejtë se ndjekjet

Më larg se shikimi i syrit

Më qetë sesa shurdhuesi i armës

Lehtë

Si retë në pantallona

Duke marshuar qiellin

Dhe nuk i bij pishman sepse

Ajo çfarë ka vlerë

Nuk mund të digjet

Kujtime të dhimbshme
Apo kujtime të shërimit

Apo urrejtja e mallkimit

Apo lumturia e dashurisë

Po i fsheh gjurmët e mia

Po i fshij profilet

Po e fsheh fytyrën time

Po e rris mjekrën

Po e rruaj mjekrën

Në gojën time mbaj torba fjalësh

Për ndryshimin e fytyrës dhe

Nuk i bij pishman sepse

Mund t’i ndodhte gjithkujt

Nëse e ka vëmendjen në

Këngët

E dashurisë

Lirisë

Vëllazërisë dhe harmonisë mes njerëzve

AMIN

Rregull në kaos

Më poshtë ballkonit dëshira të parealizuara kalojnë

Dhe

Jetët e tyre

Koha heshtazi përvidhet në trafik

Muzat kalojnë rrugën

Në cakun e markuar

Pra ka një

Rregull në kaos

Dhe kur e shikojmë njëri tjetrin në sy

E dimë se

Fjalët lundruese janë e vetmja muzikë

Nenad Glišić

Rođen 1972. godine u Kragujevcu gde i sada živi i radi na svetskoj revoluciji. Samostalne knjige: “Domovino, ti si kao ciroza jetre” (pesme); “Himne kamikaza” (pesme); “Cvetovi Hirošime” (haiku); “Pesmice o prirodi i društvu” (pesme); “Sve o Psovaču” (roman); “Lica i situacije” (kratke priče); “Anahronike” (poema); “U hladu drveta saznanja” (pesme). Dobitnik nagrade “Đurin šešir” za zbirku “Doba. Ciklusi” 2013. godine. Nakon toga izašle su “Ostaje samo telo” (2014, pesme), “Ezopide” (2016, kratke priče); “Teme za široku potrošnju” (2018,komentari i analize), “Naslednici vremena” (2018, pesme) i “Otpadija” (2018, priče). Godine 2014. izašao je izbor iz poezije na italijanskom jeziku pod naslovom “Nella pancia della bestia”.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here