Alma Braja u lind në Gjirokastër, Shqipëri në vitin 1974. Ajo jeton në Athinë, Greqi qysh nga 1993. Ajo ka studiuar turizëm dhe momentalisht punon në një agjenci të udhëtimit.
Kontakti i saj i parë me poezinë ka qenë kur ishte duke punuar në një stacion të radios në vendlindjen e saj. Ajo thotë se ishte poezia ajo që e bëri ta gjejë veten përsëri, pas shumë vitesh.
Poezitë dhe tregimet e saja të shkurtra janë publikuar në antologji, shtype dhe revista letrare të ndryshme në Shqipëri, Kosovë dhe Greqi.
Së fundi ajo ka përkthyer dhe përgatitur një antologji me poezi të poetëve shqiptarë nga shqipja në gjuhën greke.
Përmbledhja e saj e parë e poezive e titulluar “Rërë në një grusht”, është publikuar më 2020.
Alma Braja was born in Gjirokastër, Albania in 1974. She lives in Athens, Greece since 1993. She studied tourism and currently she works in a travel agency.
Her first touch with poetry was when she worked in a radio station in her town. She says that it was poetry that founded her again, after many years.
Her poems and short stories have been published in anthologies, newspapers and literary magazines in Albania and Kosovo, as well as in Greece.
Recently she translated and prepared an anthology with poems by albanian poets into greek.
Her first collection of poems entitled “Sand in a fist”, was published in 2020.
Poems by Alma Braja
1.
Poezi, jo.
Nuk janë sekondat,
ato të paktat,
në çastet e gjumit,
që bëjnë ëndrrën të jetojë,
pastaj të harrohet.
Por është harresa,
ajo e zymta,
që shuan dritën
në dhomën e ëndrrës
në një kohë pothuaj zgjimi.
Kështu edhe fjalët.
Nuk shkruhen kur zgjohesh.
#
Poetry, no
There are not the seconds
those few ones
at bedtime
that make the dream to live
then to be forgotten.
But it is oblivion
that gloomy one
who turns off the light
in the room of dreams
in an almost waking time.
So are the words.
Not ment to be written
when you wake up.
2.
Ishull
‘Tejet e mërzitshme
e parashikueshmja e ardhme
nëse është për të gjithë njësoj.’
tha ai
dhe me një durim të thellë
sa deti
pa veten si shndërrohej në ishull.
Island
#
“Extremely boring
the foreseeable future
if it’s the same for everyone. “
Said he
and with a deep patience
same as the sea
he saw himself transformed into an island.
3.
Kujtesë e përzgjedhur
Nën dritën e paktë të hënës gati të plotë
rrugët duken të shtruara me hije.
Harruar i kam fjalët e një poezie
veç esenca ka mbetur këtu
dhe vetja harruar është
mes vargjeve
që ditën të më mbyllin brenda.
Ndërkohë të tjerë
thonë se jeta është fshehur diku
dhe e vetmja që la pas
është kujtesë e përzgjedhur.
#
Selected memory
In the dim light
of the almost full moon
the streets look paved shadows.
Forgotten are the words of a poem,
only the essence is left here
and I, forgotten too
between verses
who knew how to lock me inside them.
Meanwhile others
say that life is hidden somewhere
and all that left behind
is selected memory.
4.
Shije në rrënoja
Në rrënojat e sapozbuluara
një arkeolog i gjunjëzuar
diçka përpiqet të pastrojë.
Diku më tej pranë një tryeze
një skelet i veshur rrecka
duket sikur e shikon.
Nga dritëhija e rrënojave
një tjetër arkeolog dëgjohet:
“E pamëshirshme koha me poetin!”
I gjunjëzuari pak më tej skeletit
duke vazhduar të pastrojë, thotë:
“Po, por këto fjalë ende kanë shije…”
#
Taste of ruins
In the recently discovered ruins
a kneeling archaeologist
something is trying to clean up.
Somewhere further, next to a table
a skeleton dressed in rags
seems to be watching him.
From the dim light of the ruins
another archaeologist sounds:
“Time was merciless with the poet!”
The one kneeling next to the skeleton
continuing cleaning, he says:
“Yes, but his words still have taste …”
