hülya n. yılmaz was born and raised in Turkey, where she received her K-20 education. While an undergraduate at Hacettepe University in Ankara, Turkey, she worked as a simultaneous translator of German to Turkish in the graduate seminar of a German professor of Philosophy. yılmaz completed her M.A. in German Philology at the same university where she earned her B.A. before coming to the United States in pursuit of her doctoral degree. While working on her dissertation, hülya successfully applied to Barbour Scholarship of 100 years of tradition. Against the long-established guidelines of one candidate-one year support only, she was granted this prestigious stipend for two consequent years. After earning her Ph.D. in Germanic Languages and Literatures at The University of Michigan, yılmaz started her teaching career –first, at her Alma Mater and presently, at The Pennsylvania State University. Before the onset of her extensive teaching career, however, she authored Das Ghasel des islamischen Orients in der deutschen Dichtung, a research book in German on the influence of the poetic art of the Muslim East on 19th and 20th century German literature through her back then-groundbreaking cross-cultural study of ghazal poetry.
The academic publications and treatises of Dr. yılmaz dwell on the literary reflections of cross- and inter-cultural influences between the West and the Islamic East, non-Western gender issues –with particular emphasis on Islamic feminisms, the impact of Sufism on literature, the mystical ghazals of Rumi and Hafız, challenges of intercultural as well as cross-cultural translations of literary works, the Turkish diasporic writings, and the migrational literature of Germany. By invitation, hülya has contributed to Global Perspectives on Orhan Pamuk: Existentialism and Politics, a scholarly publication by Palgrave Macmillan with a book chapter, The Imagined Exile: Orhan Pamuk in His Novel Snow on this very subject along with the Sufi literature adoptions in Snow, the controversial political novel by Orhan Pamuk, the recipient of the 2006 Nobel Prize for Literature. While accomplishing a respectable number of research projects, yılmaz also served as editorial consultant for numerous academic manuscripts with her substantial experience in book evaluations, reviews, critiques, and to a considerable degree, literary translations.
Describing herself as an interrupted poet and writer since her middle school years, the author started her formal writing career in the U.S. after joining the Nittany Valley Writers Network in Centre County, PA. Her poetry made its first public appearance in the OLLI Magazine, Pastiche. Following that short-lived period of semi-anonymity, yılmaz became one of the winners of the Inner Child Press 2013 Essay and Poetry Contest. As a result, her debut non-academic book with her own translations, Trance, a collection of poems in English, German and Turkish came into being. hülya then went on to co-author An Aegean Breeze of Peace, a collection of poems in English with Demetrius Trifiatis, Professor of Philosophy.
In 2015, hülya joined the editors of Inner Child Press, Ltd. after which she has completed a large number of editing work of book-length manuscripts, predominantly developmental editing. When in May of 2017 Inner Child Press, Ltd. has redesigned its Board of Directors, the author has been appointed to the position of Director of Editing Services.
A member of the Academy of American Poets, yılmaz’s poems appeared in excess of fifty international anthologies. Her short prose (including feature articles, professional prefaces, introductions, forewords and epilogues) has been published in poetry collections of national and international makeup. Two of hülya’s poems were distinguished on April 15, 2017 through inclusion in a poetry exhibition that is the second in the U.S. –TelePoem Booth, a permanent public art installation in State College, PA.
hülya says, she finds it vital for everyone to understand a deeper sense of self and that she writes creatively to attain and nourish a more comprehensive understanding and development of our humanity.
a woman of Anatolia
home
to thousands of years
to prolific civilizations
splendor in built-in riches
diverse collections of artifacts
a grandiose spread of bountiful nature
Ottoman Empire is no more
social, economic, and religious reforms
at the onset of 1923 already
Mustafa Kemal’s Turkey
learns women’s rights
seclusion of women is no more
females in public sphere
as doctors educators
parliamentarians
writers poets
the infant republic
meets her first president
the world-renowned Atatürk
over night
the gentle father of the country
of her entire population
she leads a prosperous life
enviable by the then world powers
who aggressively display jealousy
of this immediate and cosmic success
of the historically record-breaking come-back
from the ruins of the longest-living civilization
the Ottoman land recovering
from its prolonged death-bed-occupancy
women became free
not in public merely
but also in their privacy
honorable countless cultural icons
immersed in peace-filled diversity
differing faiths settled safely inside
while the country attained her legacy
tolerance acceptance and co-existence ruled
decades later . . .
corruption
disruption
destruction
deconstruction
religion’s unreligious re-construction
masterfully orchestrated by a merciless tyrant
raped her repeatedly, violating her again today,
unrelenting in his annihilation of her glorious past,
once harmoniously progressing present but also
of her dazzling promise for a modern-day future
monstrosity rules today
with its brutal elimination of Turkish women’s fate
without leaving room for the survival of a drop of hope
for generations of females to remain intact beyond this date
an honor-killing prey
in the hope-filled dreams for our children
we were once one as we had always been
living the privilege of a fertile womb
for eons in its rightful haven
with promise to an offspring
you are no longer
i met you again in your tragedy
the butchery of your yet-to blossom life
and that of the one inside you to love and adore
the internal pump on my left thus burnt at its core
the same decade
though in a different place
may have left intact
your youthful grace
i mourn your brutally wasted precious being
while i wish to have been a home-bound kin to you
though we had for long lost each other’s caring touch
as we were put on foreign tract to relate only from afar
i am the one arriving on time to keep your final breath ajar
Child Rape and My Country of Birth
The news was impossible for me to disregard,
And regarded, I have.
To word my reaction to it as non-fiction, however,
Was a thought far too disturbing to me.
I, a woman having passed her 60s, born into
And raised in modern Turkey before leaving
For the United States of America,
My anon-similarly-tainted-adoptive-country
In pursuit of an advanced academic career
Numerous decades ago.
So,
I have
Resorted
To the infinite
Embrace of ease
And offerings of comfort
That only poetry succeeds to lend.
In my attempt
To at least somewhat forget,
I have called in my all-time favorite poet
To please come to my rescue with his worldy work,
And he, the gracious Nazım Hikmet appeared in my sphere.
While terribly saddened by the latest shock
For his legendarily beloved country of also my birth,
I imagined how this world-renowned exilic Turk would rest
His dire concerns about Turkey’s fate
With infinite confidence
In the hands of her women
Who in multiple thousands
Had gathered in a peaceful protest,
And kept marching through the former capital
Going after the proposed Child Sex Law
Not minding the ancient old, hard-to walk-on-streets
That İstanbul, the world’s only dual continental-city
Had seen being etched by countless histories in the making.
After Nazım’s imagined visit to my library of his books
And following a perusal at ease of his legendary trust
In Turkey’s female species he left behind via poetry,
I began to see the thick slices of reassurance
In his persistently prophetic deliberations
Amid his deep-rooted concerns about
The also-back then-objectionable
Status of Turkish women:
Wrongdoings, regardless of their nature
Will persist anywhere in the world. No doubt.
As long as there exist those dear spirits, however
That aim at attaining a balance between the evil and good
There will always be
Hope for all humanity
From this point on
To eternity.
Hülya n. Yılmaz ka lindur dhe është rritur në Turqi,ku ajo morri edukimin e saj K-20.Derisa ajo diplomoi në Universitetin Hacettepe në Ankara,Turqi,ajo punoi si përkthyese e njëkohshme e Gjermanishtes në Turqisht në seminarin e diplomimit të një profesori Gjerman të Filozofisë.Yilmaz përfundoi studimet M.A në Filozofi Gjermane në të njejtin Universitet ku ajo i kreu studimet B.A para se të vijë në Shtetet e Bashkuara në ndjekje të studimeve të Dokotraturës.Derisa punoi në punim diplome,Hulya me sukses aplikoi në Bursën e Barbour me 100 vite traditë.Kundër udhëzimve të përcaktuara të një kandidati,vetëm një vitë mbështetje,asaj iu dha ky stipendion për dy vite me radhë.Pasi që kreu studimet Ph.D. në Gjuhë dhe Letërsi Gjermane në Universitetin e Michiganit,Yilmaz filloi karrierën e saj të mësimit-së pari,në Alma Mater dhe prezent,në Universitetin e Pennsylvania State.Para fillimit të karrierës së saj të gjerë mësimore, megjithatë, ajo krijoi” Das Ghasel des islamischen Orients in der deutschen Dichtung”, një libër kërkimor në gjermanisht mbi ndikimin e artit poetik të Lindjes Muslimane në literaturën gjermane të shekullit 19 dhe 20, – studimi ndër-kulturor i poezisë ghazale.
Publikimet akademike dhe të Dr.Yilmaz përqëndrohen në reflektime letrare të ndikimeve ndërkulturore midis Perëndimit dhe Lindjes Islame,çështjet gjinore jo-perëndimore me theks të veqantë në feminizmat islame,ndikimin e sufizmit në letërsi,ghazalet mistike Rumi dhe Hafiz,sfidat e përkthimeve ndërkulturore,si dhe ndërkulturore të veprave letrare,shkrimeve të diasporës turke,dhe letërsisë të mirgacionit të Gjermanisë.Me ftesë,Hulya ka kontribuar në “Perspektiva Globale të Orhan Pamuk:Ekzistencializmi dhe Politikat”një botim akademik nga Palgrave Macmillan me një kapitull librash, Imazhi i Imagjinuar: Orhan Pamuk në Romnin e tij Borë në këtë temë së bashku me literaturën të birësimeve Sufi në Borë,Romani i diskutueshëm politik nga Orhan Pamuk marrësi i Çmimit Nobel për Letërsi në 2006.Derisa realizonte një numër të madh të projekteve kërkimore,Yilmaz gjithashtu shërbeu si konsultant editorial për dorëshkrime të shumta akademike me përvojën e saj të konsiderueshme në vlerësimin e librit,rishikime,kritikat, dhe në një shkallë të konsiderushme,përkthimet letrare.
Duke përshkruar vetën si një poet i ndërprerë dhe shkrimtar që nga vitet e shkollës së mesme,autorja filloi karrierën e saj formale të shënimit në SHBA pasiqë u bashkua me Rrjetin e Shkrimtarëve të Luginës Nittanty në Qendrën e Qarkut,PA.Poezia e saj bëri publikimin e saj të parë në Magazinën OLLI,Pastiche.Duke ndjekur atë periudh të shkurtër të gjysmë-anonimiteti,Yilmaz u bë njëra nga fituesit e Shtypit të Brendshëm të Fëmijeve (InnerChild Press) në 2013 Kontest për Ese dhe Poezi.Si rezultat,debutimi i librit të saj jo-akademik me përkthimin e saj.Ekstazë,një kolekcion i poezive në Anglisht,Gjermanisht dhe Turqish erdhi në egzistensë.Hulya pastaj vazhdoi bashkë-autorin Brezi i Paqes së Egjeut,një kolekcion i poezive në Aglisht me Demtrius Trifiatis,profesor i Filozofisë.
Në vitin 2015,Hulya iu bashkua me redaktorët e Shtypi i Brendshëm i Fëmijëve (Inner Child Press,Ltd), pas së cilës ajo ka kompletuar një numër të madh punimesh redaktimi të dorëshkrimeve me gjatësi librash,kryesisht redaktimi zhvillimor.
Kur në Maj të vitit 2017 Shtypi i Brendshëm i Fëmijëve( Inner Child Press,Ltd)e ka ridizajnuar Bordin e tij të Drejtorëve,autorja ishte emëruar në pozitën e Drejtor i Shërbimeve të Editimit. Anëtare e Akademia e Poetëve Amerikan,poezi të Yilmaz u shfaqën më tepër se në pesëdhjetë antologjive ndërkombëtare.Proza e saj shkurtër( duke përfshirë artikujt e tipareve,parathënie profesionale,parathëniet dhe epilogjet) ishte publikuar në kolekcionin e poezive kombëtare dhe përbërjes ndërkombëtare.Dy nga poezi të Hulya u dalluan në 15 Prill 2017 nëpërmjet përfshirjes në një ekspozitë poetike që është e dyta në SHBA-TelePoem Booth ,një instalim i përhershëm i artit publik në State College,PA.
Hulya thotë: ajo e gjen jetësore që secili të kuptojë një sensë më të thellë të vetës dhe se ajo shkruan në mënyrë kreative për të arritur dhe për të ushqyer një kuptim më të plotë dhe zhvillimin e njerzëve tonë.
Një grua nga Anadolia
shtëpi
për mijëra vitet
për qytetërimin pjellor
shkëlqim në pasuritë e ndërtuara
koleksione të ndryshme të artefakteve
një përhajpe madhështore të natyrës bujare
Perandoria Osmane nuk është më
sociale,ekonomike,dhe reforma fetare
në fillimin e vitit 1923 tashmë
Turqia e Musaf Kemalit
mëson të drejtat e grave
izolimi i grave nuk është më
femrat në sferën publike
si mjekët edukatorët
parlamentarët
shkrimtarët poetët
republika e mitur
takohet me presidentin e saj të parë
Ataturku i njohur në botë
gjatë natës
babai i butë i vendit
të gjithë popullsisë së saj
ajo drejton një jetë të begatshme
për t’u patur zili nga fuqitë e botës së atëhershme
të cilët në mënyrë agresive shfaqin xhelozinë
e këtij suksesi të menjëhershëm dhe kozmik
të rikthimit historikisht të thyer
nga rrënojat e qytetërimit më me jetë të gjatë
toka Otomane po rikuperohet
nga zgjatja e vdekjes së saj
gratë u bënë të lira
jo vetëm në publik
por edhe në privatësinë e tyre
ikona kulturore të nderuara të panjohura
zhytyr në diversitetin e mbushur me paqe
besimet e ndryshme u vendosën sigurt brenda
derisa vendi arriti trashëgimin e saj
pranimi i tolerancës dhe bashkë-egzistencës sunduan
Dekada më vonë…
korrupcioni
përçarja
shkatërrimi
dekonstruksioni
rindërtimi jofetar i fesë
orekstruar me mjeshtëri nga një tiran i pamëshirshëm
e përdhunoi atë në mënyrë të përsëritshme,duke e shkeluratë përsëri sot,
i paepur në asgjësimin e së kaluarës së saj të lavdishme,
një herë me harmoni duke arritur progres por gjithashtu
të premtimit të saj të verbuar për një të ardhme moderne
rregullat monstruoze sot
me eliminimin brutal të fatit të grave Turke
pa lënë hapsirë për mbijetesën e një pike shprese
për gjeneratat e grave të mbeten të paprekura përtej kësaj date
Një nder-pre i vrasjes
në ëndrrat e mbushura plot shpresë për fëmijët tanë
ne ishim një herë sikur të ishim gjithmonë
duke jetuar privilegjin e një mitre pjellore
për përjetësitë në parajsën a saj të ligjshme
me premtimin për një pasardhës
ju nuk jeni më
unë ju takova përsëri në tragjdinë tuaj
thertore e jetës tënde tashmë-deri në jetë që lulëzon
dhe atë të njërit brenda teje të dashurosh dhe adhurosh
pompë e brendshme në të majtën time kështu djeg në thelbin e saj
dekadë e njëjtë
edhe pse në një vend tjetër
mund të ketë lënë të paprekur
hirin tënd rinor
unë vajtoj për qenien tuaj të tretur në mënyrë precize brutale
megjithëse kemi humbur për një kohë të gjatë kontaktin e dashur të njëri tjetrit
pasi ishim vendosur në traktin e huaj për t’u lidhur vetëm nga larg
unë jam njëri duke arritur në kohë për të mbajtur frymën tuaj përfundimtare
Përdhunimi i fëmijëve dhe vendi i lindjes
Lajmi ishte i pamundur për mua që ta shpërfilli
Dhe konsiderimet, unë kam
Për të thënë reagimin tim ndaj saj si jo-fiksim,megjithatë,
Ishte një mendim shumë shqetësues për mua.
Unë, një grua që kaloi të 60-tat e saj,e lindur në
Dhe rritur në Turqinë moderne para se të largohem
Për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës,
Anoni im-ngjajshëm-i prishur-adoptues-vendi
Në ndjekje të nje karriere akademike të avancuar
Shumë dekada më parë.
Keshtu që,
Unë kam
Drejtuar
Deri në pafund
Përqafimin e lehtësisë
Dhe ofertat të rehatisë
Se vetëm poezia ia del mbanë të të japë.
Në përpjekjen time
Të paktën disi të harojmë,
Unë e thirra gjatë gjithë kohës poetin tim të preferuar
E luta të vijë në shpëtimin tim me punën e tij botërore
Dhe ai,shpirtmiri Nazim Hikmet u shfaq në sferën time
Ndërsa tmerrësisht e pikëlluar nga goditja e fundit
Për vendin e tij të dashur legjendar dhe gjithashtu të lindjes sime,
Unë imagjinova se ky Turk i njohur në botë do të pushoj
Frika e tij shqetësohet rreth fatit të Turqisë
Me besim të pafund
Në duart e grave të tij
Ku në shumë mijëra
Kishte mledhur në një protest paqësore
Dhe vazhdoi të marshoj nëpër kryeqytetin e mëparshëm
Duke ndjekur Ligjin e propozuar për Seksin e Fëmijëve
Duke mos pasur parasysh antikën e vjetër,vështirë të ecesh në rrugët
Ai Stanboll,qyteti i vetëm i dyfishtë kontinental në botë
Ishte parë duke u gravuar nga histori të panumërta në marrje.
Pas vizitës së imagjinuar të Nazimit në librarinë time me librat e tij
Dhe duke ndjekur një lexim të lehtë të besimit të tij legjendar
Në speciet femërore të Turqisë ai la prapa me anë të poezisë,
Unë fillova të shoh pjesë të trasha sigurie të ringjallur
Në diskutimet të tij të vazhdueshme profetike
Mes shqetësimeve të tij të rrënjosura fort
Gjithashtu të kthyer prapa pastaj-padiskutueshëm
Statusi i grave Turke
Keqëberësit,pavarësisht nga natyra e tyre
Do të vazhdojnë kudo në botë. Pa dyshim.
Për aq kohë sa të egzistojnë këto shpirtëra të dashur,sidoqoftë
Kjo ka për qëllim arritjen e një ekuilibri në mes të keqës dhe të mirës
Do të ketë gjithmonë
Shpresë për tërë njerëzimin
Nga kjo pikë
Në përjetësi.
Translated by Aid Durguti
Translated by Aid Durguti
